Divan

Ham demiri bükmek kolay, ama çelik burulmaz;
Tel dolaşık, mızrap küskün, divan harcı karılmaz;
Ne yırtılsın, ne sökülsün, sağlam olsun kispetin;
Taş yerinde ağır olur, ozan gönül darılmaz.

Yiğit olan, sohbet bilen, erce düşer meydana;
Açılan çığırdan koşar, menzil verir kervana;
Çiçek çiçek oğul balı, bir tutulmaz ayrana;
Dil yarası, merhem ile, özür ile sarılmaz.

Her çiğdeme yorgan olur, yüce dağa yağan kar;
Bu bir ilim, bir gelenek, kendince töresi var;
Açık yara sinek toplar, kurtlandı mı tarumar;
Bulanık su ırmak olsa, umman olsa durulmaz.

Sazın pusat, sözün türkü, Vuslatî kardeş olsun;
Has bahçenin gül dikeni, perdeye sırdaş olsun;
Dost ararken, varsa derdi, kara bağra taş olsun;
Deli yürek, sağlam omuz, dost yükünden yorulmaz.

19.10.2008
Osman Öcal