Dile neler geliyor da,
Yüreğim önüne dikiliyor isyanın,

Onca şairin ölüm fermanını veren aşk,
Ve dört mevsim yaşanan ayaz yalnızlık,
Bu şehir de ne sevdalar ölüyor da,
İsmi geçmiyor geri de kalanın,

Ya seversin bu hayatta,
Ya da severken ölürsün,
Yüreğini döversin aşk ocağında,
Vura vura hızaya sokarım sanarsın da,
Kendi canın acır,
Bir bakmışsın başa dönmüşsün ilk fırsatta,
Anılarını yorgan yaparsın yalnızlığına da,
Dudakta yine bir özledim kelimesinin acı tadı kalır,

Yüreğinin en orta yerine dikerler sancağı,
Benim deyip efelenir nefisleri,
Sonra hiç onun değilmişsin gibi,
Bu koca şehri,geceyi yığırlar üstüne,
Bastığın yeri bile düşman ederler sana,
Aldığın her nefesi ziyan,
Bu aşkta ne günahlar işleniyor da,
Sayılmıyor galiba yalanlar,
Sahiden... hiç utanmıyor mu bunu yapanlar,

Ha bir de acının son saatleri,
Alacaklıymış gibi dikilirler kapına,
Açmasan olmaz,
Yüreğinde kalan sevdayı bilirler ya,
Yüz bulurlar sevdadan,
Doğru ya.... aşk işte bu da,
..Yanmadan olmaz..