Çok başarılı..

Saat üç, ertesiyle sararmış gözlerim, Bir anlık karanlıkla nehir gibi geçerim. Vicdansız korkuluk, bir gölgeye hapsolur, Ve ben, o zalim sokakta kırılır, düşerim.

Şekilsiz bir ucube, rüzgarla yarışır, Bir arayış içindeyim, yansıma mıdır bu, yoksa ben mi kaybolurum? Eteklerimde süzülen zaman, hüzünle birikir, Ve içimdeki bu gölge, hiç uyanmaz, hiç silinmez.

Boğazımda kırık harfler, suskun bir kalp, Pencerem, saraydan değil, kederin duvarlarından bakar. Yangınlar içinde, dumansız küllerin ardında, İçimdeki boşluk, hiç tükenmeyen bir yıkım kalır.

Hüzzam çalar, ezgisi ağırlaşır, suskun, Ve ben, rüyasız bir geceyi ararken, unuturum. Tekirin huyu, kaderin cilvesine takılıp, Gizli yollarımdan bir sonrakine kayıp giderim.

Ve saat üç, ertesiyle kaybolur, Cumartesi, yalnızlıkla dans eder, her şey birbirini unutur. Bu sonsuzluk, belirsiz bir ötesine varır, Ama ben hep buradayım, bekleyen bir umudu yararım.