ZAMAN YOLCULARI
Zaman yolcuları kaderin mahzenine göçmüş
Mevsim çiçekleri hasret kokar bahçede Gecenin gemileri açılır ayşığında Denizin renkleri karışır gözümde Işık ırmaklarından yarin yıldızları dökülmüş Ay ışığı çağlayanı yıkılır denize Güneş şelalesi kavrulur akşama Ufkun melekleri dağılır engine Yarin gölgeleri zamanın şarkılarına doğmuş Dağın eteğinde güneş çöker kayalığa Özlemin damarları dağılır geceye Hayalin kervanları göçer şafağa Aşkın desenleri hayalin gökkuşaklarına akmış Yarin mahşerinde gönül sarılır sevdaya Eğreti aşklar doğar kalbin dehlizinde Zamanın kökleri boğar sarmaşığında Zamanın kökleri sarılıyor hayalin köşkünde Işık yağmurları dökülüyor ufkun kucağına Gönül fırtınaları gelçiyor kalbin kanserinde Aşkın zehirleri dağılıyor özlemin kanına |