KURBAN

Benim nur-u aynım, canı cananım.
Senin, “ Babam” diyen diline kurban.
Yüreğim sevgisi, damarda kanım.
Boynuma sardığın koluna kurban.

Bizim türkümüzdü seher yıldızı.
Baba kız çalıp söylerdik bazı.
Pirüpak alınlı, edası nazı,
Yüzünde renklerin alına kurban.

Bir nimet idin Rabbimden bize.
Sevgiyle getirdik dağları dize.
An olup, ayrılık inse de öze.
Saçının bir tutam teline kurban.

Ol sıcak yüreğin, dertlere derman.
Bakışın her gönle yazılı ferman.
Gün gelip yollara olsan da revan,
Gözünde yaşların seline kurban.

Hasreti dert edip, kılma ahu zar.
Sevgi ölümsüzdür, etme intizar.
Dilinde bülbülün, gönlün Gülizar.
Dört bir mevsim gonca gülüne kurban.

Zeynep’im yokluğun olsa da yara.
Hasrete sevgidir, değişmez çare.
Bir kuş gibi uçtun başka diyara,
Başında duvağın tülüne kurban.

Rabbim ömrümüzü çekmesin dara,
Hasretlik yaksa da ateşe nara.
An olup yüreğim dalsa efkâra.
Kokunu getiren yeline kurban.

Bir abin var Ömer, kardeşin Yusuf.
Üçünüzde mevcut en güzel vasıf.
Sanırsın bir huri edebe vakıf,
Gururla gittiğin yoluna kurban

Yusufoğlu an der baba yüreği.
Yaratılmış lığın fıtrat gereği.
Hasretin kapısı düğün derneği,
Ol telli duvaklı haline kurban.

Yusugoğlu
28.08.2019