kabuğumdayım
sevmek dediğin çocuk oyuncagı(!)
bir sana bir bana önüm arkam sağım solum anlamsızlarda çelik çömlek patlamış çokta umrumda benim duvarlarım var görülmeyen duygularım var hissedilemeyen bende kalanlar var dillenemeyen... hangi dilde anlatayım içimi bilemedim alın ’mutlak deger’imi pozitif olayım -di’li geçmiş olayım gelip gideyim kendi karmaşamda boğulayım kabuğumdayım içine kimseyi almadığım kendi içimde sert görünümli katı halde... kafamı uzattığımda yabancılardan korktum burda zarar gelmiyor kaçmaktan yoruldum kim ne derse desin ben kabuğumda mutluyum 23.10.2008 |