Gittiğim tüm yolları,sevgiye çıkar sandım,
Ferhat’ın sevgisiyle,Yunus od’unda yandım,
Sahte dostluklardan,yönümü Hakka döndüm,
Kapıldım bu hayatın,gülen yüzüne kandım.

Yanıldım yanıltıldım,yalanı doğru sandım
Geçtim harlı olanı,sönen küllerde yandım
Şaşırarak suyundan,çıkmış balığa döndüm
Utandım diyemedim,güzel gözüne kandım.

Bilinmedik yolları,dost ile aşar sandım,
Kerem gibi severken,Aslı misali yandım,
Sonbaharda dalında,kuru yaprağa döndüm,
Maske takmış yüzlerin,yalan sözüne kandım.

Her okuyup yazanı,doğruyu bilir sandım,
Gurbette hasretlerin,yakan koruyla yandım,
Bozulmuş bağda öten,garip bülbüle döndüm,
Gelen sahte baharın,geçen güzüne kandım.

Zifiri karanlıkta,aydınlık bulur sandım,
İdare lambasında,titreyen mumda yandım,
Gündüzün habercisi,doğacak tana döndüm,
Vefasız sevgilinin,bitmez nazına kandım.

Hayatın yokuşunu,birgün bitecek sandım,
Yaşarken cehennemin,ateşlerinde yandım,
Sıratın ortasında,günahkar kula döndüm,
Nefis denen gafilin,yanan közüne kandım.

A. Kadir YALDIZKAYA