Dökülen tek yapraklar olsun
Haddi hesabı olmayan
Yaşa yaşa daha ne/reye kadar
Zamanın ölçüsü yok ki
Yeter diyeceksin,

Doymayan bir açlık
Sonsuzluğa el atmış
Elinden gelse mahkum edecek
Ebediyetin mantığı yok ki
Olmaz diyeceksin,

İnsanoğlu işte
Kelepçelenmeye gelmez
Sınırsız bir sessizlikte özgürlüğe talip
Özlemlerin diyarı yok ki
Devam diyeceksin,

Arzular ezinti içinde
Önüne gelenleri yıkar döker
Kurgulanan hayaller maalesef s/ensiz
Rüyaların rengi de yok ki
Gözlüğünü çıkar diyeceksin,

Yaşanmamışlıklara bir çağrı yap
Süküt bozulsun
Belkiye de bal çal
Kaybedecek daha bir şeyin yok ki
Boş ver diyeceksin,

Yanıp tutuşsan da
Çaresizliğe dem değil
Muhakkak vardır bir kapı bir pencere
Umudun ölme şansı da yok ki
Velhasıl dur diye/cek/sin...

Berlin, 03.02.2025

Talat Özgen