BÖYLE ÖLDÜRMEYİN
Beni Öldü Bilmeyin
Bir gece ansızın kaldırdılar yatağınızdan sizi. Bir gece ansızın yaktılar ışığınızı, Bir gece hanenize gökten taş yağdı sanki. Yıldızlarınızı çaldılar, Ayın şavkını. Bir gece oğlunuzun öldüğünü, Bir gece şehit olduğumu söylediler size. Yere yıkıldı anam, Babam avuçlarının içine aldı dertli başını, Ama göstermedi gözyaşını. Bir gece vakti sırtımdan vuruldum. Sırtımın iki yerinden. Yüzü koyun düştüm yere. İrem kızım geldi aklıma Keşke görebilseydim bir kere. Ilık ılık sızdığını hissettim kanımın. Toprağıma aktığını. Anladım merminin kifayetsiz kaldığını. Sadece kahpe olduğunu bildim. Sanmayın sıcak olduğunu, Sanmayın canımı yaktığını. Bir sabah Şırnak’ta selamladılar beni. Bir sabah Şırnak’ta taşındım omuzlar üstünde. Meleklerin şahitliğinde. Bir sabah Şırnak’ta alkışlandım. Sonra Ankara’ya indirdiler beni. Sonra Karaman iline yol aldım süzüle süzüle. Melekleri gördüm yol boyunca. Kanatlarına tutunmamı bekliyorlardı. Cennetten haber getirmişler, Kulağıma muştuluyorlardı. Bir sabah beni beklediniz anne. Al bayrağa sarılıp geliyordum. Toprağıma vurulduğum Gabar’da Sırtımdan vurulup geliyordum. Tabut bildiğiniz ama taht dediğim, Koltuğumda kurulup geliyordum. Öldü bilmeyin beni. Ölümsüzlük şerbetini içerek geldim. Size hediyelerin en büyüğünü , Ellerimle seçerek geldim. Bırakma kendini böyle ana, Sarsmasana, Kırarcasına tutunmasana . Usulca sarıl bana. Usulca.. İrem kızımı gördüm . Yaşına yetmediğim. Yüzünü öpemediğim kızım, Şehit kızısın ya , Deme bana bahtsızım… Adını yazdığı mendili, Dörde katlayıp dürdüğüm; Göğsümün üzerindeki cebime sürdüğüm. Al yazmalımdı dört kişinin kolunda gördüğüm. Saçlarını düğüm düğüm ördüğüm. Ben ölmedim ağlama.. Ben ölmedim ağlama…. Bu ne çelişki, Bu ne kördüğüm…. Beni öldü bilmeyin. Güneş doğuyorsa başınıza, Bahar geliyorsa, Yağmur yağıyorsa ve nefes alıyorsanız özgürce, Öldü bilmeyin beni. Bir koca ulusun dilinde , Türkü olduk ana,ölmedim ben, Çıplak tepelerde ülkeme, Örtü olduk ana,ölmedim ben. Namerdin yüreğinde korku, Yüzüne çarpıldı alçakça umudu, Başına yıkıldı barkı,ölmedim ben. Bak ellerim üşümekli hala, Bak özlüyorum . Bak yüreğim çarpıyor sizinle. Bak görüyorum. Bak yazıyorum. Bak yaşıyorum. Öldü bilmeyin beni, Öldürerek silmeyin beni. Öldü bilmeyin beni, Böyle öldürmeyin beni….. |
Türkü olduk ana,ölmedim ben,
Çıplak tepelerde ülkeme,
Örtü olduk ana,ölmedim ben.
Namerdin yüreğinde korku,
Yüzüne çarpıldı alçakça umudu,
Başına yıkıldı barkı,ölmedim ben."
Ne güzel bir şiirdi bu .....................
Yüreğin dert görmesin.
Selam ve sevgiler guzuma.