Karanlık
gecenin sabahı olsam,
Güneşin doğduğu günü severim.
Yaylalarda açsam ovada solsam,
Güneşin doğduğu günü severim.
Tuzakları görür kartalın gözü
Ekip biçmek gerek bayırı düzü
Unutulur sanma ozanlar sözü,
Bereket yağdığı günü severim.
Esnafın doğrusu kolayca batmaz
Hasta olan insan sızıdan yatmaz
Malı ucuz insan kolayca satmaz,
Dostların geldiği günü severim.
Kış olsada birgün bahar gelecek
Yazın geldiğinde yüzler
gülecek
Gülün kıymetini bülbül bilecek,
Yüzlerin
güldüğü günü severim.
Ağlasan boşuna
gülsen boşuna
Ayva
çiçek açmış gider hoşuna
Keklik yuva yapmış evin başına,
Kuşların uçtuğu günü severim.
DOĞANAY’ım
sevda içimde çile
Bazen sözler bile gelmiyor dile
Züleyha yıllarca bakarmış Nil’e,
Yusuf’u gördüğü günü severim.
Kemal DOĞANAY