gamzelerime gıpta ile bakıp yüzüme gülen
ama,hep Güneşten sonra gelen
giyinik ama çıplak gezinen
nice insanlar gördüm
benim için fark etmez diyen
yaşadığım psikolojik travmayı
Freud bile gelse çözemez
ben sevgiye bakireyim sex’e degil!
hüzünle doyurdum kalbimi hep
saygıya acıktım,sevgiye susadım
geçmişi bitirdim,gelecegi unuttum
ugraşmayın yalancı öpüşlerle avutmak için beni!
ben bilirim ben! kalbimin sızlayan yerini
yaşadığım psikolojik travmayı
Freud bile gelse çözemez
karanlık gecelerde ki hüzünlü şarkılar gibi
hepinizde çekin artık üzerimden ellerinizi
bırakın saf ve temiz kalayım
dipsiz kuyulara billur kokusunu bırakan Nergisler gibi
gidip getirin Freud’u
çözsün artık,çözemez dediğim psikolojimi
beni,ben oldugum için sevecekse adam gibi birileri
Nergis kokularıyla doldursun odamı
çok üşüdüm,sıcak tutsun yatagını
onun koynunda ısınayım
çagırsın bütün AŞK RÜZGARLARINI!.....

Hissederek yazan yüreginize sağlık güzel bir duygu dökümü okudum sayfanızdan Saygılar...

destansı ve güzel bir anlatım
saygılar ve tebrikler şaire

Efendim sizler nice elbiseler görmüşsünüz içinde insan olmayan
kafalarını kuma sokup saklandığını zanneden kuşlar
Kendisini dürist zannedip herşeyi yapan insanlar gördünüzde
........................Aşkı dokunmadan hissettirebilen
........................Söylemeden gözleriyle anlatabilen insanlara rastlamadınız

Güzel şiirinizi kutlarım açık anlaşılır ve çok güzel kutlarım var olun......sağlıcakla...

Dramatik ama cüratkardı cesarete tebrikler.