çocuk esirgemede çalışırken en çok sevdiğim ve etkisinde kaldığım 3 günlük bebeğe ait olması.........

Bebeğim sen hiç büyüme
Hep benim minicik bebeğim kal
Uyurken gülüşünü gördüğüm
Ağladığında seninle hüzünlendiğim miniciğim kal
Bebeğim daha ufacıksın
Dünyanın kirli yüzünü yaşıyosun anneden ayrı
Ama büyüyünce bunu daha iyi anlayacaksın
O yüzden büyüme büyüyünce bunu daha çok çekersin
Sen benim küçücüğüm kal
Dünyanın acılı yüzünü bilme diye
Kulaklarına söylensin ninniler
kucakta sevilen el bebek gül bebek kal
Sakın büyüme bebeğim
Büyürsen ninnilerimi beyenmessin
Büyürsen benden kaçarsın belki sevmessin
Yada sende diğerleri gibi camda
Anne hayaliyle anneni beklersin
Annen bir gün çıkıp gelir duam bu
Ama gelmedi diye ya üzülüp ağlarsan
Belki gerçek anne değilim sana belki
Ne kadar ilgilensemde gerçek anne olmam
Ama seni çok sevdim ellerimde büyütüp baktığım
Karnını doyurdğumsun mutlu edenim seni
ama sende beni mutlu ettin kendi minicikliğinle
Sen bana sanki cenetten gelen perisin
Sanki dilek dilesem olcakmış gibi
Sana alıştıktan sonra
Bir geldim yoksun meğer başka ailenin olmuşsun
Çok üzüldüm yokluğuna ama sevindim belki
Şu an emekliyorsundur ve camdan annem
Gelicekmi diye beklemiyorsun işte
Ben senin mutluluğunla mutlu olanım
İyiki varsın bu dünyanın bir yerlerinde
Ve aynı dünyadayız aynı hayatı paylaşıyoruz
Hep aklımdasın ama yinede büyüme olurmu
Çünkü sen benim küçük büyümeyen
Biricik sevdiğim bebişsin iyiki varsın görmesemde seni varlığın yeter