AYKIRI BİR MEVSİM YAŞADIĞIM
AYKIRI BİR MEVSİM YAŞADIĞIM
( Eskiden yazdığım bir şiir ) Aykırı bir mevsim yaşadığım geceyarısı yazılmış mektuplarca üşüyen kanatları kopuk bir serçenin umarsızlığıyla boşluğun rengidir dudaklarda çürüyen vaatler her unutuluşta biraz daha eridiğim bire bin veren düğümler arasında İskender’in kılıcı bile şaşkın azıcık soluk arıyorum daralan göğsüme kulaklarımdaki şu egzotik fısıltı da olmasa her parçam ayrı duvarda kalacak oysa yaşam sımsıkı avuçlarımda sanki tüm canlıların tarihi yazılı yorgunum önce ölümleri özümlemekten yapış yapış bir hüzün ihanetin adı bahar neden camları kapıları kırmıyor Nilgün ACAR |