BİR TAŞ YONTUYORUM
Bir taş yontuyorum tepeden inme gökdelenler
Kırıntılarından gece kondular yapıyorum Hayatlar sığdırıyorum nefes giren her yere Duygular yok duyarsızlığın rengi yok Düşün artık yakamdan kahpe saraylar Ben sabahı edilen gece Gecede söylenilen onca söz Yazılan onca şiirim Yaşadığım mahalle Çocuk konuşmaları Zemin kattaki odam Ekmekle giderilen açlık Bir taş yontuyorum tepeden inme gökdelenler Tepeden inme hayatlar sığdırıyorum Diptekiler tezgah altı karıştırıyor Ben hiç utanmıyorum yonttuğum tozları yiyorum Sonra maslaktan geçiyorum Mesleğimden utanmıyorum Otobüslerden bana bakan gözlerden utanıyorum Bütün hıncımla bir taş yontuyorum Tepeden inme gökdelenler yapıyorum. Su katsam gece kondu olacak susuz yaşıyorum Geçmişime bakıyorum Çocukların gözlerindeki felaketten korkuyorum Bir taş yontuyorum bir taş nasılsa İSTANBULU taşlaştırıyorum Rengi yok yaşamın Leventten geçiyorum Bir taş yontuyorum kırıntılarından varoşlar yapıyorum Herkese yetecek bir hayat var bu taşta Kırıntıları topluyorum 19.10.2008 SOKAK ŞAİRİ |
güzeldi agabey..buram buram hayat kokuyordu...