YÜREĞİN GEREK
gözlerim kapalı
ruhum hazmediyor geceyi ve bir gün her şeyin son bulacağı ana dek hiçbir anlamı olmayacak geriye kaçışların.. bir sonu var mı bilmiyorum gittiğim yol epey karanlık yürüdükçe daha dibe batıyorum gözyaşlarımla kurur mu bu bataklık? nefesim daralıyor iyice yutkunamıyorum küçülüyor bulutlar üstüme çöküyor gökyüzü.. bir küçük fotoğrafta taltif ederken seni elimi ilk tuttuğun ana gidiyorum ve işte o ilk heyecan ismim yankılanırken dudaklarının arasından.. gözümde büyüyor hayallerin mevsim kırıkları hasretine denk seni seveceğim ömrümce tükenerek bana yalnızca yüreğin gerek.. |