yagmur var dışarıda,ruzgarlar soguk
karanlık odamda sensızlıge ıcıyorum
yalnızlıgada alısıyormus ınsan
senı nasıl sevdıysem,yüreğimde kaldın
ne yapsamda cıkarıp atamıyorum
aksamlarımda gülüşlerin geliyor aklıma
gece ise kokun
yüzün zaten silinmiyor gözlerimden
gozlerın,o uzun o sonzuz denız
her bakyıgımda içimde
fırtınalar kopartan gözlerin
yalnızlıkların adamı dıyorlar bana
onlar bılmıyor tabi benım ıcımde
yüregimdebir özlemim var
onlar bılmıyorlar
bu adam yıllardır sevdayla yanıyor
yüregınde kı özlemona agır gelıyor
ne yapsa o özlem hep içinde kalıyor
yuregındekı özlemi anlatırken
gozlerı doluyor
ufukta bır cızgıye takılıyor gozlerım
bırden karsımda senı göruyorum
dunyadakı en guzel şeyi
her sevdanın hıkayesı varmıs
her acının nedenı
benım hıkayem baslamadan bıtmıs
acımsa özlem olup yuregımı delmış