Boşlukta biri var

Saçlarım kafamı tırtıklıyor
en çok mezarlıktan geçerken böyle olurum
bu sıralar hep, bize de mı yol var ne
bir aksilik var üstüme de
ayak halıya takılıyor düşüyorum
duvar bana çarpıyor
deprem varmış gibi tavan sallıyor
karşı koltukta biri mi oturuyor
yok yok gözlerim aldatıyor
kayma kayma

pencereden bakmayı sevmiyorum
geçen juzi teyze başıma su döktü
kim koyar böyle tuhaf isimleri
nüfus kartını görmek isterdim
şu çayında ne kokusu var ne tadı
bardak ince belli olsa kaç yazar
ne istiyorsun, derdin ne, diye soruyorum kendime
ne diyor bak, çok sıkıldım
haline şükret be

dışarı çıkmıyorum gezmek tozmak
hak getire
şüpheci mi oldum korkak mı
eskiden şehre günde beş on tur çekerdim
şimdi bakkal manava tövbekarım
yoldan geçenden korkarım
var bir hikmeti alası
bir kabuğuna çekilme sorma gitsin
tırstım hayattan tırstım
hayat beni çok sıktın
kendime korktum
yoksa cinnetim

Coşkûnî