Bin dokuz yüz elli üçte, geldin bu dünyaya,
Daha altmış dokuzda, göçtün dar-ı bekaya.
Olmadı dünyalığın, dürüstçe geçti ömrün,
Sen cefakar, sen çok fedakar bir hayat sürdün.
**************
Daha yirmi birinde, şekerlendi bedenin,
Dile kolay, yarım asır kullandın insülin.
Neler gördün neler; lenfomalar, alerjiler,
Bu kadar ezaya, olmaz mı hiç beden heder…
**************
Belini düzelttirirken, kalbin elvermedi,
Mübarek bedenin, iki haftacık direndi.
Ölümünde varsa ihmal, ortaya çakacak,
Sorumlulardan elbette, hesap sorulacak.
**************
Ömrünün son günlerinde bile, ben demedin,
Sen çok düşünceli, ne çok misafirperverdin.
Eş, dost, akraba ki seni hayırla anıyor,
Ne mutlu sana, ahiretin aydınlanıyor.
**************
Son iki hafta zordu, ama umut hep vardı,
İyi olacaktın…inandık…ama olmadı…
Hayat geçici bir istasyon, alacağız ders,
Hak çağırdığı an, vereceğiz son bir nefes…
**************
Onüç kasım, çaldı telefon, iki otuzda,
Kalbin dayanamamış, bu kadar ızdıraba,
Can verdiğin an, saat dört onbeş, zaman durdu,
Nur gibiydi tenin, yüzün aydı, parlıyordu
**************
Birlikte, taşınırken morga, girmeden önce,
Hava, mevsim değil anam, yokluğundu soğuk,
Sen öyle uzanmış, örtülü, sedye üstünde,
Anladım, ağladım, ağıt yaktım, boğuk boğuk..
**************
“Keşke”, şeytana mahsustur der büyüklerimiz,
Ama vardı daha, yaşanacak günlerimiz.
Huzurdu, hayatındaki en büyük eksiklik,
Onu da ömür olsaydı, tamam edecektik.
**************
Cenazen hızlıca defnoldu, gördün makamı,
İnşallah kabrinde,ahretinde cennetmekan.
Toprağın bağrında yatarken, bizdeki ağrı,
Dinecek elbette, kavuşacağımız zaman.
**************
Leylek Mezarlığına koyduk, gelmek mi zahmet!
Yerinde rahat uyu, isteğin, her şey tamam.
Ecel geldiğinde de gelecek, oğlun Mehmet,
Gözün hiç ama arkada kalmayacak anam.
**************
Yokluğuna alışmak zor, geçmez karanlıklar,
Zamanla içime lök gibi oturan boşluk,
Her sabahın sonlarında, yeni akşamlar var,
Yaramı dağlar, dünyada ne hak var, ne hukuk.
**************
Ne ağır bir yükmüş bu, nasıl taşınır bilmem,
Can O’nun, varlık O’nun, gerisi hep angarya,
Birşey olmamış gibi koşuşturmaya devam,
Asıl tek gerçek, ölüme hazırlanmak var ya…
**************
On sekiz aralık, uykusuz bir gece daha,
Bu kez içimden geçenleri, yazıya döktüm.
Amel defteri kapanmadan, yalan hayata,
Nur yüzlü anamın resmini, öptüm de öptüm.
**************
Ölümden sonra kapanırmış amel defteri,
Ama ilim, hayır ve dua müstesnadır ki…
Rabbim kabul buyursun, hep edeceğiz dua,
Kabrin pür-nur, ruhun şad, mekanın cennet ola…