Ferman
Hayat merdiveni yordu be gardaş.
Çıktıkça dizimde eksildi derman. Yanlızlık soframda soğuk tussuz aş. Kime ne diyeyim, böyleymiş ferman. Ne bayram ne düğün uğramaz bize. Yaratan hepsini bahşetmiş size. Bir köroğlu bir ayvaz kaldık biz bize. Kime ne diyeyim böyleymiş ferman. Artık beklentimiz kaldı ahirete. Dünya bizim için döndü gurbete. Gönlümüz çaresiz düştü hasrete. Kime ne diyeyim böyleymiş ferman. |