VAKTE YABAN GECEYE KÖRBana bütün geceler uzundu, Birde yirmi Aralık dediler, Ben tüm kapıları, pencereleri, Aralık bıraktım, Belki, belki, Bu gece, diğer gecelerde, Yetişemediğin, açamadığın, Tüm kapıları tıklatırsın, Kim bilir, Bir yıldız kayar, Avuçlarımda, aydınlığım büyür, Kim bilir, Nar gibi kızarır, Ayva gibi sararır, Tüm dillerde, Kavuşmaların türküsü, rüzgara el verir, Rüyalar pencerelerine kuş kondurur, O kuşlar, Bu kuşlar, Allı turnalar, Anka kuşları, Belki de barış güvercinleri Vakit, gece, yirmi biri , Yirmi ikiye bağlayan, Kapılar Aralık, Bir de sen, var, vakte yaban, geceye kör... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |