Filisitin'in Mazlumlarına
Hiç yoktan gelir ağır, kurşuni bir örtü
Çöreklenir ruhumuzun derinlerinden. Gri bir bulut gibi iner üzerimize, Ve resmini çizeriz bilmediğimiz coğrafyaların Kıyılarında gözlerinizin. Çok acı... Hangi sahile atsak bu insanlığımızı? Nerede tutsak, öpülesi ellerinizden? Çilenin ovalarında zirvelenmiş sabırlarınız, Ansızın dövüyor kıyılarımızı. Ve her dalga, İçimize işleyen bir feryadı getirir. Biliyorum demek kifayetsiz, Anlıyorum demek yersiz. Yurtsuz bir yerde, Kimsesiz bir zamanda Bulun ne olur vicdanımızı. Zamanın sırtında eskiyen bu sessizlik Gözlerimize biriken tuzlu bir ağıt, Bir yerlerde bekleyen elleriniz gibi, Kurtuluşu çağırır. Bir yerlerde... çok, Çok acı... |