Elinde Islak Şiir Kitabıyla Ölen Çocuk...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir Tunalı akşamıydı, ellerime tutuşturduğum bir şiir kitabı...
Yazarı kim diye sorarlarsa, Attila İLHAN olacaktı... İşaretlenmiş bir sayfa bulacaklardı... 3.Şahsın şiiri... ... Matemime renk veren, öldüğüm sokağa binlerce kez serilen, gözümde gittikçe büyüyen... Evet kadın! Sen, sen yine sen... ... Sen bilmezsin, ben bu satırları yazdığımda uzun bir kitabı okumaya koyulacağım... Öleceğim Sana, öleceğim yazdıklarımda, öleceğim Tunalı’da... Ama sen bilmeyeceksin!.. Gömüleceksin, tüyü bitmemiş çimlerin arasına... Pimi çekilmiş düşünceler bedenimin sol yanında bekleşirken Sağ yanıma açılmış bir yaradan içeri süzülenler yürüyüşte... Ruhum tir tir titriyor bir başkent akşamında Bir bankta, Tunalı’da... Sokakları kar tutmuş, bembeyaz Kulağımdan içeri süzülen bir keman-piyano resitali "Farid Farjad" Donmadan önce içimde kalanlar... Elimdeki ıslak ve eski şiir kitabı avuçlarımı ısıtmıyor artık Bir kibrit çakıp yakmak isterdim bütün kelimeleriyle Onu bile yapamam artık... Bir kibritim bile yok, çakmağı icat etmedim kendi dünyamda... "Ben sigara içmem ki?" Öyleyse neden şimdi bu efkar ve içme isteği Şarkıdan mı dersiniz... Siz beni neden sevmezsiniz Neden insanlar birbirini sevmez Mutluluk hep Kaf Dağı’nın ardında mıdır, bundan mıdır bütün cebelleşmeler... İç sesim kendisiyle cebelleşirken Önce "Seni Seviyorum" diyen dudaklarım donmuş Sonra sana ilk çiçeği hediye eden ellerim Parmak uçlarımdan başlamış damarlarımın içine dolan soğuk... ... Sonrası malum Büyük manşetli gazetelerin, eğer yer bulabildiysen orta sayfasında Olmadı kıyıda köşede kalan yanında, birkaç satır... "Elinde (ı)slak şiir kitabıyla ölen kimliksiz çocuk..." Şimdi; Pamuk prenses gelip öpücük verse En içli şairler dile gelse Doğacak çocukların ruhları içime üflense Ölen ölmüştür, yiten yitmiş bu hayata... Gökay Birkan SUCAKLI ’ Alen 29/01/2008 |