Hayat bir değirmen, öğütür beni.
Ağlasam ne fayda, gülsem ne fayda.
Dertler dağlar gibi, dağıtır beni.
Üzülsem ne fayda, gülsem ne fayda.

Kime güvendimse, sırtımdan vurdu.
Aklıma gelmeyecek, tuzaklar kurdu.
Bu hayat benimse, ruhumu yordu.
Haykırsam ne fayda, sussam ne fayda.

Güvenim kalmadı, eşe ve dosta.
Tat kalmadı artık, zehir var aşta.
Kara bulut dolanır, garip şu başta.
Yürüsem ne fayda, koşsam ne fayda.

Cehennem misali, düşler görürüm.
Sonu belli olmayan, yolda yürürüm.
Çilelerle inanın, günden güne eririm.
Yaşasam ne fayda, ölsem ne fayda.

Artık dayanacak, gücüm kalmadı.
Dost dediklerimse, kıymet bilmedi.
Ne yaptıysam inanın, artık olmadı.
Yazsam ne fayda, silsem ne fayda.

Yazılmış önceden, buymuş kaderim.
Kaderimmiş benim, yasım kederim.
Ne geldiyse Hak’ tan, ben şükrederim.
Konuşsam ne fayda, sussam ne fayda.





Muhlis SÜNBÜLCÜ.