AYRILIK
Son ayrılık rüzgarıyla
Söndü bitti tüm ümitlerim. Gecenin rengi gibi Zifiri karanlıktayım. Oysa bu aşkın peşinde Koşmuştum yıllarca nefes nefese. Düz demeden. Yokuş demeden. Bir gün sitem etmeden. Şimdi çektin gittin Bu aşkı harap ettin. Kolum dalım kırıldı. Hicranımla kaldım baş başa. Sensiz Kör kuyulardayım. |
Gece telefonumuza bir mesaj gelmişti çok hoşuma gitti anlamlıydı çünkü..paylaşmak isterim.
Tercih ettiğin yolun yokuşunuda seveceksin...
Öyle değil diyemedim Gülüyareye.. Yokuş insanı çokça parçalar diyemedim 🙂
Ve sevginin üzerine bir başkası tercih edilmişse arkanı dönüp gitmekten şerefli başka ne olabilir ki diyemedim... İhanet zor çünkü
Kalemine sağlık... Selametle