Örümcek ağından düşünceler
Örümcek ağı olmuş düşüncelerimde yaşam ağır işliyor,
Yarını yok düşüncelerimin,günlük yemek gibiyim Ne hisarda koruyacak asker kaldı ne içerde. Gidiyorum tek başıma mazlum biriyim. Ateşler yakıyor ciğerlerimi, Gökten ışık iniyor uslandırmaya beni. Dönemiyorum dönüşü olmayan yoldan. Biliyorum,çok açık,yandığımı. |