Sensizlik
Uykularım kaçtı yine
Efkarlıyım karanlıklar içinde Yaktım bir sigara, üfledim dumanı düşlerine Izdırapla yanan şu köhne kalbime Siretin düştü çökmüş gözlerime Sensizlik ne kadar ağır ne kadar gaddar Her gün bir imlek daha attıyor boynuma Yemek içmek mi ? Nefes alsam yetiyor Her saniye sensizlikten eriyor, yokluğa gidiyorum Başucumda bir ağıt yakılıyor Bir ceset gibi beyazlar içinde sadece dinliyorum Bir köşede sensizliğe dert yanıyor Sessiz ve sensiz ölümü bekliyorum |