Hiç Kimse Bilmesin
Kim olduğumu bilmiyorum bu aralar.
Sanki ameliyat masasında kalmış bütün duygularım , umutlarım , yaşanmışlıklarim. Terimi silerken hayallerimi de silmisler. Neşterle derimi değil kalbimi kesmişler. Duygularım tek tek damlamis yere kanım sanmislar. Sonra nabzım hızlanmış bir an ölüyorum sanmislar. Yaşamak için sebebim olmadığını nerden bilecekler? Boşuna uğraşmasinlar , yapılan hiç bir müdahaleye cevap vermeyeceğim. Zifir karanlik olacak her yer hiç ışık görmeyeceğim , zaten görsem de gitmicem Doktor bey ! Bagirsana feryad figan ! Hastayı kaybettik. Ölüm saatimi söyleme ama, hiç bir vakte işlenmesin. Hatta hiçbir evrakta adım bile geçmesin. Soran olursa zamanın içinde kayboldu gitti dersin. Ve öyle bir ört ki üzerimi, hiç kimse görmesin. Mezar yerimi sadece kimsesizler bilsin. Söyleyin hocaya bana dua bile etmesin. Neler olduğunu bir ben bir toprak bir de Allah bilsin... E.K. |
yıkılsın yüreğim acımaz!
Nasıl olsa alıştı bu kalp acılarla yaşlanmaya
Acıma!
öyle bakma bana,
Ömrüme musallat olanlar!
Her gecenin bir sabahı var ne de olsa
Kırdığın yerden kırılacaksın.
’’Evlâ leke fe evlâ’’
Yüreğine sağlık şair, çokta yalnız değiliz aslında dışımız her ne kadar sükût olsa da içimiz limanını yakmış bir gemi yalnız değiliz yakalı çok oldu gemileri gidiş kendine dönüş kendine unutma sakın kendin yine kendinle
meczup1sair tarafından 8.12.2024 23:40:37 zamanında düzenlenmiştir.