DevirBir devrin gölgesi düşmüş gözlerine, Sarayın taş duvarları mırıldanır adını. Hırslı rüzgârların izinde yürüdün, Ama gönlün; bir cihan, bir yâr için çırpındı. lale, nerede şimdi o ihtişam? Kaftanına sinmiş mi hâlâ kan kokusu? Sadakatle örülü tahtın etrafında, Bıçak gibi keskin dostluklar unutulur mu? Bir hayal ki büyüktü, dünya kadar, Bir sevda ki derindi, deniz kadar. Ama kader, bir kez döner sırtını, Ve her zaferin bir bedeli vardır. lale, adın yankılanır mıdır hâlâ? Boğazın sularında, tarihi anlatan rüzgârda... Zaman aşar ama ruhun silinmez, Çünkü her ihanet bir iz bırakır kendince. |