Ağlardım
Benden önce gitme bu dünyadan olurmu ?
dayanamam gidişine , kahrolur , kangren olurum. Çünkü Ben seni özlerken bile Ağlardım Her martı sesinde tuhaf gülücükler var Kafamın içinde Galip gelmiş düşman sesleri Yüreğimde Harlanmış yangın ile geziyorum.. Bilir misin ? Sen gidince Kovulmuş gibiydim evimden , yurdumdan. Sel gibi zehir akan bu sokaklarda Sen aklıma düştüğünde Ağlardım .. Bir aşk nasıl kimsesiz kalabilir di ki ! Hoyratça esen rüzgar dudağımdan öpünce Güllerin yitik kokusu burnuma değerdi .. İşte görüyormusun ! Tıklım tıklım bu sokaklarda yapayalnız kaldım Annem yok , babam yok Kardeşim hiç olmadı . Sen yoktun ya Çaresizce çekilirdim gönül yurduma , Ağlardım .. Hayır ! Hayır Şimdi dökerken içimi aglamıyacağım Ne yapabilirim ki Nefesimi tutuyorum ama yutkunamıyorum düğümlenmis boğazıma , bir bardak su kâfi mi bilmem Artık Aşk sokağımın , lambaları yorgun düştü Aydın günler tekrar gelirmi ? İçimizdeki çocuk sevinçten ağlar mı ? Sahi , kelebekler dokunur mu bakışlarımıza ? Bülbüller şarkı söyler mi gül aşkına? Ya da Bir gün şiir yazmaktan vazgeçermiyim ? Bilmiyorum ... Sessiz çığlıklar kafama kafama vuruyor İltica edip gitmek istiyorum buralardan Oysa çatmış kaşlarını Vuslat , yolunu gözler Hangi yöne baksam Sen . Nefes alamıyorum ! Hasretin nasıl yaralar yüreğimi bilemezsin Sevdiğim Çünkü sen sol yanımın sokağına her geldiğinde Ben köşe başında oturup AĞLARDIM .... Harun Alan |
Kaleminiz daim, ilhamınız bol esin kaynağınız gür olsun, selam ve sevgilerimle şen ve esen kalınız sağlıcakla hep şiirde kalınız...