SESSİZLİĞİNİN İŞKENCESİ
zaman daraldı
üstümüze çökerken bu kâbus ne gerek vardı çok severken ayrılık laflarına.. sen böyle aniden gitmelerime aldırma yıldırım gibi düşerim yüreğine belki yağmurlu bir günde yazarım o şiiri dayanamaz ağlarsın okuduğunda.. karanlık bir kasvet düştü yüreğime o şarkıda gözyaşları içinde ismini andığımda adına yazılmış yüzlerce şiiri unutma ben yine seni bulurum o baharda nedir sessizliğinin işkencesiyle bertaraf etmenin gayesi ılıman bir rüzgâr gibi yarin nefesi her şeyi geride bırakıp seni sevmesi değişilmez aşkına râm olmanın hevesi.. |