HASRET
Kıymet bilip sevmedim, ruhum düştü pazara,
Bana ait sandığım her nefes diyetinmiş. Her nefesin içinde sana ait manzara, Her zerreme nakşolan senin asaletinmiş. Ne zaman ağlayarak göz süzsem aynalara Tebessümle akseden meğer silüetinmiş. Şimdi sonsuz hasretim ufuklara çivili, Gecelerim kimsesiz kabirler kadar viran. Hayallerimi çehren aralıyormuş gibi... Yaşanmamış bir anda öpsem dudaklarından, Ah! Ölüpte yeniden diriliyormuş gibi, Karışsa soluğuma, soluğun kısa bir an! |