Kaldıysan Gurbette Kimsesiz
kaldıysan gurbette yalnız kimsesiz
hüzünlü bir garibanlık yoldaştır sebepsiz olurmu hayatta olurmu hiçbir şey nedensiz işte onun için aslında sebeplidir sebepli sebepsiz yürürsün her adımda sıla hasreti oturursun karşında yarin suileti yanar yürek uzakta sıla memleketi gönül haykırır artık cana taketti can dayanmaz hasrete çile cabası sılada tütmüyor sönmüş bacası görüyor ellerde mutlu nicesi her nefeste sancı hasret acısı kölecioğlu kahreyleme kadere sabreyle düştüğün amansız derde zor olsada şartlar bulunduğun bu yerde sabreyle vuslata umut var yüreğinde Ahmet kölecioğlu 1991 |
Kutladım yazdıran yüreğini, kalemini ve eserini
Gönlün abat olsun, huzurla dolsun, tüm şiirlerin mükemmel olsun
Şiirle kal, sevgiyle kal, dostça ve de hoşça kal