SUSTUM
Bütün şiirlerimi geri alıyorum sana yazılan
Umutlarım vardı bir zamanlar toz duman Adınla başladığım her söz, her bakış Sıcak ve yakın iken hala yürekte En uzak mesafede kalıverdi ellerimiz Yüreğim hep başkaldırdı ayrılığa Ve bir asi gibi çıkıyor karşıma Sen ne zaman düşersen aklıma İki yabancıyız artık seninle Birbirine düşman olmuş yürekler Bilmiyorum ne bekler, neyi bekler Senin olduğun tüm mekânlarda Ve nefes aldığın tüm zamanlarda Yalnızlığın külleri avuçlarımda Savuruyorum kızıl akşam üstülerini Martı kanatlarında denizin ortasına Güzellikler ekiyorum susuz toprağıma Dikeni yüreğimde bahar dalının Çığlığım kendi yankısında parçalandı Konuştukça uzaklaşırken benden Konuştum sükûtun altın olduğu zamanda Ve sustum konuşmam gerektiği anda Suskunluğumla baş başayım şimdi Yüreğimde hala ateşin var Küllendi desem bile Susuyorum, aşk adına, sevda adına Susuyorum yaşanmış günler adına Dün gece, bu gece, yarın gece Ve senin olmadığın her gece Artık yıldız doğmuyor gözlerime Sevgili gibi bulmak isterken seni Nasıl kin, nasıl nefret duygusu ki bu Düşmanlarının bile ardına attın beni 18.08.2008/Samsun İbrahim COŞAR |
SEN YAZDIĞIN SÜRECE BİZEDE OKUMAK DÜŞER
TEBRİKLER