Sordum Sorguladım Beni
Sordum Sorguladım Beni
Aldım kendimi karşıma Sordum sorguladım beni Issızda yalnız başıma Sordum sorguladım beni Geçmişe daldım başladım İnce sözlerle taşladım Kendi kendimi haşladım Sordum sorguladım beni Hayat bir nefes, hoş seda Can var, can olana feda Dedim başın mı belada Sordum sorguladım beni Boş verip öte atmadım Keseri bana yontmadım Keşkelerime çatmadım Sordum sorguladım beni Kaşımı yıktığım oldu Dişimi sıktığım oldu Aynaya baktığım oldu Sordum sorguladım beni İnsanlık insana erek Yanlış yapılmaz bilerek Kâh ağlayıp kâh gülerek Sordum sorguladım beni Dört nala giderken atım Yeis’e yelmez firkatım Var mıydı bir kabahatım Sordum sorguladım beni Düşündüm varlığın kime Düşene demedim neme Koydum şapkamı önüme Sordum sorguladım beni Bazen çektim bazen ittim Bazen sesimi yükselttim Bazen benden çıkıp gittim Sordum sorguladım beni Yıllar geçti dizi dizi Hani nerde ömrün izi Yorup yığdın bende bizi Sordum sorguladım beni Bir ten, bir ruh, bir de ben üç Bilâl-i sensin sana güç Alamadım net bir sonuç Sordum sorguladım beni ... Bilal Karaman (Bilâl-i) |