DERMAN OLURDUM
DERMAN OLURDUM
Sonbaharın bensiz ne çabuk gelmiş, Bedenin savrulmuş bir yaprak gibi. Taze gençliğinden bak neyin kalmış, O körpecik yüzün bir toprak gibi. Yanımda kalsaydın derman olurdum, Gönül acısına çare bulurdum. Seni avutmayı bir ben bilirdim, Gözün ağlamaktan bak kurak gibi. Ne kadar çok sevdim hiç bilmedin ki, En güzeli sendin dünyamın sanki. Beni deli eden gözlerin rengi, Ruhuma ilaçtı mübarek gibi Zorla sevdirmeye yok ki bir yasa, Bine bölünürdü yalvarsam taşa. O susayan gönlün sevgi arasa, Daha rast gelmezdi bu yürek gibi. 25.11.2024 Mehmet Semercio |
Güzel bir eser daha okuduk, değerli kaleminizden yalansız ve riyaız
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, sevgiyle kal, dostça kal ve de hoşça kal