NEFESİM!
Sadece öznesi değildin
Lirik bir şiirin, Baştan sona Ağır ve acılı bir imgeydin Vakitli vakitsiz, Kuşluk vaktinin sakinliğinde Ya da Boğuntulu bir akşamın kalabalığı, Bunaltan Sisli çaresizliğinde.. Mısralardan taşıp taşıp Ünlem Nokta ve virgüllere, Üstüme başıma, Tenime, Tenimden Damarlarıma bulaşan! Hep şiire kesiyordun sen Ve Şiir bende Bir yaşam biçimi, Nefes alma egzersizi Yani Baştan sona "sen" din.. Yaşadığım sürece Ciğerlerime hasret hasret dolan! Uykusuz gecelerimin mimarı Sabahlarımın davetsiz Tatlı konuğu.. Bil ki; Senden vazgeçmek demek Oksijensiz kalıp Boğularak ölmek! Ah sevgili Korktuğum ölmek değil de; Seni Bir şiir eksik yaşamak... 25:KASIM:2024 Saat:03:00/03:32 |