Özledikçe sustum...
İçimdeki volkanları boğarak...
Sustum.
Hançeri sineme saplaya, saplaya...
Sustum.
Bıçak gibi Keskin bekleyişlere...
direnerek Sustum.
Acıyı gözlerimde,hüznü yüreğimde...
Topladım sustum.
Kanayan yaralarıma tuz basarak...
Sustum.
Cellat olup Kendi boynumu...
vura,,vura sustum.
Avaz Avaz bağırmak isterken.
Sesim kısılana dek konuşmak isterken...
Yutkunarak sustum.
Dudaklarıma bir ahh sürüp...
ne kadar susulacaksa o kadar...
Sustum.
Sustukça özledim...
özlemin şiir olup kalemimi yaktı.
Yokluğun keder olup içime aktı.
İçim bile içimden göçüp gittide
Bir seni uğurlayama’dım içimden.
Her gece sevdana sarılıp.
Hayalini örtündüm.
Ve Geceyi aydınlatan gözlerinden...
öptüm.
Ne yokluğuna alışabildim.
Nede senden gittim
Özledikçe Ziyan oldum.
Sustukça yalan oldum.
B__T_✍️