UMUT ÇiÇEKLERİMİZ


Kırıla, kırıla hiç bir yere sığmadı yüreğimiz
Göğe çıksa yağmur!
Yere düşse fidan dualarımız.
Vermeden almak Tanrı’nın görevi idi bilâkis.
Haklısın, haklı iyi oynayanların dünyası burası!
Biz oynayamıyoruz, sinsice, haince riyakarca.
Çözüm değilde düğüm oluyorsa sözlerimiz.
İyiliği güzelliği aramıyorsa gözlerimiz.
Neye yaradı dünyaya geliş sebebimiz...
Haykırdık hep içimize bırak kalsın.
Her ne ise ciğerini, ciğerimi söken acılar.
Bırak kalsın anlamayacaklar deyişlerimiz.
Sığmadı ruhumuz ne yeryüzüne ne gökyüzüne!
Ağlaya,ağlaya içli,içli içimizde ki! Çiçekler büyüdü
Hiç gönlümüz alınmadı biliyormusun mesela.
Saçları tel tel öpülerek büyüyen kadınım.
Seni bu yüzden en çok bilâkis ben anlarım.
Sevmemişler seni sen olduğun için
Seni ben seviyorum yüreğimde
Uçsuz bucaksız için için...
Bize vermedikleri sevgiyi
Bizden beklemeleri ne kadar yersiz...
İnsan sevdiği kadar sevilir.
Saydığı kadar sayılır.
Hep özür dilerim diyerek başladık.
Hatalı hatasız olmaksızın sözlerimize
Biz nerede yanlış yaptık deme!...
Herşeyin fazlası zarardı herşeyden fazla verdik.
Eğer sevmeyecekse birileri inan herşeyin yanlış doğruların dahi terstir.
Çünkü içinde insanlık olmayandan insanlık beklenemez...
Affettik içimizde geçip yakıp yıkanları
Biliyormusun yapılan acıların bin katını yapabilecek kudrete sahiptik.
Velâkin bizlere yakışmaz deyip Onur’lu gidişlerimiz onur’lu sabredişlerimiz,
Haykırsanda bağırsanda kendi içimizde affedişlerimiz velâkin bir daha sonsuza kadar görmemek üzre terk edişlerimiz.
İster sev, ister sevme, deyip sözümüzü esirgemeyişlerimiz...
Kimine deli kimine akıllı.
Hak etmediğimiz herseyi bana yapılsa ben ne yapardım denilmeksizin her söze maruz kaldığımız acı ile dolu günlerimiz, gecelerimiz.
En önemlisi; Yalnızlığımızı bize en güvendiğimiz en sevdiğimiz insanlar hediye etti bu hediye ömrümüzün en güzel nişanesi iyi’ki varsınız sizler olmasanız nasıl büyüyecekti yüreğimizdeki umut çiçeklerimiz...

Saliha İnan

..../.../24