İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kaybolan düşünce!
Recep Gülşenii
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 1119 okunma
 Kaybolan düşünce!
Zaman,muamma perdesi,muallakta düşünceler
Beden yokluğa zıt kutub,varlıkta marifeti Hüneri nedir?Yokluğunda,varolandan perdeler! Seher vakti kapanırlar,geceye açılırlar! Bir dişlinin çarkındadır,doğmakta olan gece Ağır ağır kıyılmakta,rengarenk aydınlıklar Gece tekerrüre gebe,doğar,ölen düşünce! Kapanıp giden vedalar,açılan elvedalar! Düşüncenin gölgesinde,sembolleşir ümitler Odandaki hangi eşya,hep yerine koyduğun? Nasıl konuşur bir eşya,nasılda seni dinler? Gidene nisbet her gece,yerinde seni bekler! Afaklar kızıla çalar,gün batımında her dem Ben hep kızılın ötesi,ateşler içindeyim! Hangi nemrut düşünce,idamım olur bilmem? İbrahimi bir kaderin,aptalca hissindeyim! Gökyüzü aynı çerçeve,mühürlenen gözlerde Gökyüzü kadar engindi,baktığım o gözlerde! Uykusundayım,kabusum olacağın rüyada Rüyalarımda kalmadı,kaybolan düşüncede! Recep GÜLŞEN |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kaybolan düşünce! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 15.10.2008 21:41:46
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1119
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Şafaklara hasret, olmayan sabahlara uyudum.
Karanlıklarla yaşadım, yıldızsız gecelerde.
Kaybolan nesneler, kaybolan düşünceler
Senin hayalin ve sevdan idi, kendimi bulduğum
Hep güneşi bekledim, ışıksız gecelerde.
Bil ki bu sevda hayallerle yaşadı.
Kurdum hayallerimi, maveralar ötesine;
varmasın kimseler diye.
Bil ki bu sevda umutlarla yaşadı.
Sakladım umutlarımı, hüzünlerin gölgesine;
bulmasın kimseler diye.
Nerelerdesin bilinmez, mesafeler ölçülmez.
Bir nefes kadar yakın, hiç varılmayacak gibi uzaksın.
Tavırların sezilmez, ahvalin bilinmez.
Annem kadar barışık, bir çocuk gibi dargınsın.
Keşmekeş düşünceler, muamma durumlar,
Ufukta bir kızıllık;
Şafak mı, gûrûb mu? Bilemiyorum.
Kulağımda bir nağme;
Caz mı, hicaz mı? Anlamıyorum.
Lakin yüreğimde bir sevda;
O sensin biliyorum.