Bir Ahmet Sezai Karakoç hayranı olarak şiirlerini okurken adeta bir heyecan dalgasına kapılırdım.
Sezai Karakoç’un bize bıraktığı o derin miras, sadece şiirleriyle değil, düşünceleri ve yaşam felsefesiyle de nesilden nesile aktarılacak bir hazinedir. "Mona Rosa"nın hüznü, "Diriliş Neslinin Amentüsü"ndeki umut, "Gün Doğmadan"ın sessiz çığlığı, hepimizin ruhunda yankı buluyor. Onun eserleri sadece birer şiir ya da yazı değildir; aynı zamanda bir duruş, bir inanç, bir direniş manifestosudur.

Siz de benim gibi hissediyorsanız, biliyorum ki Üstad’ın kalemi, gönlünüzde derin izler bırakmış, sizi düşünmeye ve sorgulamaya sevk etmiştir. O’nun her eseri, hayatımızın bir köşesinde yankılanmaya devam ediyor. Ne mutlu bizlere ki böylesine yüce bir şairin, bir düşünürün izinden yürüyen bir neslin parçasıyız.

Gönlümüzde Ahmet Sezai Karakoç, her zaman diri kalacak. Onun o güçlü sesi ve diriliş çağrısı, içimizde yankılandıkça, bizler de onun aydınlattığı yolda yürümeye devam edeceğiz. Üstadımızın hatırası, onun yazdıklarında, düşündüklerinde ve bizlere bıraktığı o derin mesajlarda yaşamaya devam edecek. Allah ruhunu şad etsin, kalemini daim eylesin.

...
Senin kalbinden sürgün oldum ilkin
Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği
Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin yortuların dışında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Uzatma dünya sürgünümü benim

Güneşi bahardan koparıp
Bir tuz bulutu gibi
Savuran yüreğime
Ah uzatma dünya sürgünümü benim
Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil
Ayaklarımdan belli

Lambalar eğri
Aynalar akrep meleği
Zaman çarpılmış atın son hayali
Ev miras değil mirasın hayaleti
Ey gönlümün doğurduğu
Büyüttüğü emzirdiği
Kuş tüyünden
Ve kuş sütünden
Geceler ve gündüzlerde
İnsanlığa anıt gibi yükselttiği
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim


Bütün şiirlerde söylediğim sensin
Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin
Seni saklamak için görüntülerinden faydalandım
Salome’nin Belkis’ın
Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikarsın bellisin
Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için
Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
Deniz gözlerinden alir sonsuzluğun haberini
Ey gönüllerin en yumuşağı en derini
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim

Yıllar geçti sapan ölümsüz iz bıraktı toprakta
Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında
Çatı katlarında bodrum katlarında
Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
Hep Kanlıca’da Emirgan’da
Kandilli’nin kurşuni şafaklarında
Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında
Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Ey çagdas Kudüs (Meryem)
Ey şiirini gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)
Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim

=AHMET SEZAİ KARAKOÇ=

Sezai Karakoç, 16 Kasım 2021’de İstanbul’da vefat etti nedenle, her yıl 16 Kasım’da ölüm yıldönümü anılıyor. Karakoç, Türk edebiyatının ve düşünce dünyasının önemli isimlerinden biri olarak, eserleri ve fikirleriyle geniş bir kitleye ilham vermeye devam ediyor. Üstadımın Mekanı cennet olsun.