İnsan Var Oldukça
İnsan var oldukça
Yarınlar beklenti Dünler saplantı Bu günlerse sığıntı olacak Değeri bilinmezlikten kaçan Zamanın sığındığı... İnsan var oldukça Kan dökecek yer yüzüne Düşerken bir çocuğun nefesi Kendi eliyle beslediği toprağa... İnsan var oldukça Azalacak sevgi Umutlar satılırken Üç kuruş paraya Kötülüğü ile insan Tanrıyla şeytan arasına Nifak olacak... İnsan var oldukça Yok olurken dünya Evrende bir toz zerresinden Medet umacak Kurtarıcı olsun diye... İnsan var oldukça Siyah renginden utanacak Ben bile insanın yanında Beyaz kaldım diye... İnsan var oldukça Bulur sandığı insanlığı Bir köpeğin kediye gösterdiği Şefkatte bulacak... İnsan var oldukça Körelecek yaşam Anlamını yitirecek Olmak ve olmamak... İnsan var oldukça Ne verirse versin Tanrı İnsana hep az gelecek Açlık doymayacak İnsan bedeninde... İnsan var oldukça Kirletecek aşkı Soğuk bir bedene satılmayı Aşk sanacak... Ve insan var oldukça Huzurun saati hep İnsanlığa kurulacak... Çağdaş DURMAZ |