Açık BeyazŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Fotograf : Bahtiyar
Şiir : Pimurg
yalnızlık çiziliyor rüyalarımda
yanımda hep bir boşluk sen olarak resmedilmeyen adresi kayıp mektuplar verilir ellere umut henüz erken rüzgar tam aksi istikamette iken battıkça kanatan yara neştersiz kangren uyuşuğunda bana dokunan her sözde yüz görümlük güneşler sarmaş mehtaba güneş içinde gece barındırır dinlenmek isteyen canlıya ağlamak bu mu dersin sırnaşık gözden kristal söken damla ağla o zaman etrafta can kırıkları sersemlet tüm düşleri geviş getirir rüyalar cesetleri kişi hatırlanmıyor ise ölmek galiba bu değil mi? kaldır artık bu perdeyi karanlık mumun içinde kaybetmekte bulmak gizli |
Resim de çok güzeldi bence.
Saygılar