GÜLÜM!
GÜLÜM!
Şiir diye yazı yazıp çizdim de Hâli anlatamam, yaşarım gülüm! Hâlime bakarak biraz kızdım da Yine de kendime, şaşarım gülüm! Hayatım kış ise gelir mi bahar Ben bahar demeye âr ederim âr Aynalar söyledi, mevsim sonbahar İşte abd-i âciz, beşerim gülüm! İlk başta yok idim, varlık çağında Üflenmiş rûh idim, h’alk toprağında Bir damlacık su’ydum, gül yaprağında Bir tutan olmasa, düşerim gülüm! O’nda görüyoruz hep ilk hamleyi Tekbirle telaffuz, tekmil imlayı Merhamet çoğalttı her bir damlayı Deryaya dökülsem, taşarım gülüm! Hakk bâtıl beyninde bâriz fark ile Akıp gitsem dergâhına ark ile Teker teker mâsivâyı terk ile Kısmetse dünyayı, aşarım gülüm! Defterimi nasıl yazmışsa kâtip Mektubu okuyup, yerine yetip Bedeni toprağa emanet edip Rûhuma bir mezar, eşerim gülüm! Murat Kahraman Murâdî 31.08.2024/HATAY (Memleket) |
Odur şairlerin hası
Kaleminin olmaz pası
Ezer gider Murat kardeş
Saygılarımla.