DUYGUSUZ (210.)
Hiç bir haber yok senden nerede kaldı vefa
Yetmedi mi yaptığın bunca eziyet cefa Neden böyle hırçınsın neden böyle huzursuz Gurbet ayırdı bizi kavuşmak yok mutsuzum Kurak topraklar gibi kurudum çok susuzum Günlerdir uyumadı bu gözler çok uykusuzum Üstümüzde dolaşan nedir bu kara bela Sünger avcısı gibi vurgun yedik vakitsiz Nedendir senin böyle kalpteki kırgınlığın Seviyorum diyorsun sevgi sözcükleri yok Gönül sevda közünde yandıkça yavaş yavaş Bunca yıldır uğruna hani verdiğim savaş Ayrılık rüzgarları esip vurdukça cama Bu gönlüm delik deşik her bir yanında yama Ne dizlerde can kaldı ne yol gözleyen gözde Ne bende güven kaldı nede verdiğin sözde Fatma Ayten Özgün |