YILKI
Yılkıya bıraktım duygularımı
koşsunlar dağ bayırlarında güneş vurunca tepelere atıp üstlerindeki sersemliği çıksınlar kızıl benizli eteklere vursunlar kendilerini rüzgarın alnına işte sevmek budur özgür olmak bu düşünsünler sonsuz boşluğu düşünsünler sonsuz ormanları Yılkıya bıraktım duygularımı bol sevdayla büyüyen günlerle yaşasınlar bir ömür boyu bir dinginlik edinsinler yıldızlarca dağiılsınlar gecelere güneş gibi yükselsinler gündüzlere 03 HAZİRAN 1997 |