Yokluğunda...
Bıçak gibi keskin bekleyişlere
dayadım Ömrümü!!! Ar bilmez, utanmaz, yüreğime... geçmiyordu Sözüm. dikerken ufkuna kör ve sisli gözlerimi Yalın ayak yollarındaydı... kırık ve topal düşlerim. kan revan içinde!!! İnatla seni ciziyordum. ömrümün Masalına... Sen gittikten sonra... Senden sonra!!! Yüreğimle hüznüm birbirini yumrukladı Devrildi gülümsemelerim. öldü duygularım. kör oldu hislerim. kırıldı parmaklarım. Biriktirdiğim bütün şiirler yerlere döküldü. Aklımı kemiren... O Cevapsız sualler, cevapsız sorgular, Cevapsız direnişler, cevapsız kavgalar, Dinmeyen sızılar, bitmeyen sancılar, Bir geceden öteki geceye, Bir sorgudan öteki sorguya, Savruldum durdum. Sen gittikten sonra... Senden sonra... Sana dair... bütün anıları gömdüm. İçimdeki kimsesizler mezarlığına... Sana dair... kaç yaşanmışlık kaç sakladığım hatıran varsa Hepsini kederli gecelerin sabahında Küllükler de söndürdüm Beni hüzne erbap ayrılıklara gebe ettin. Senden sonrası mı? bitmek bilmeyen yalanlardı... Yalanlar’dı. __B__T__✍️ |