Zaman yine içli
Yine çifte dönüyoruz bak
Sen ben diğerleri ve aynı sallanan masa
Sen bu hikayeyi eksilttin bir iki paragraf
Ben geriye sardırdım bir kaç defa
Gerisi Milanoda bir iki çay kahve içişi
Londrada puslu kapalı bir iki sarılış
Eyüpte kesif bir nargile dumanı
Bir de öyle uzağa bakmıştın ki bilmem hangi şehirde
Ne zaman nereye
Ara ara yapıyosun bu artistliği
O bakışınla yakına da baksan
Tam öyle gözlerini kısarak
Orta yerimden ayırsan beni

Boşver özenle katlayabiliyoruz nasılsa kendimizi
Üzerimizde merhametsiz bir kokteyl kokusu
Bilirsin bu havalar ve bu mevsim bize bir kaç beden büyük gelir
Çözülemeyen düğümleri geveleriz dişlerimizle
Taşları oynatmadan kendimizi fazla sarkıtmadan
Anladım ki yabancı dile çevrilemez bizim hikayemiz
Payımıza ne düşer bilmem ama biraz şiirimsi
Hem üç beş soruyla örtmeliyiz arada üzerimizi
Vakit öldürdük diyelim çoğunlukla orada burada
Kalanı can sıkıntısı
Talihsizlik mi demeliyiz kesinlikle hayır
Yaşamak tam da böyle bir şey
Biz onun sığıntısı