KANATTAN UÇAR GÖZDEN DÜŞER
SİBEL KARAGÖZ
KANATTAN UÇAR GÖZDEN DÜŞER Mesela sev diyorsun sev, sev Pınarı çatlamış su gibi Göğü delmiş fırtına gibi Ağaca düşmüş şimşek gibi Gibi gibi, var gibi de yok Toprağı yaran kuraklıklar İçimi yurt eyledi , çorak Duygusu buhar, yağmur oldu Her yaş çakıl taşıyor serde Ayaklar nalınsız, yol bitmiş Yürüsen de bitmiş, dursan da Bulutta yaş, bende çorak taş Kuşta kanat, bende kolsuz baş Uç diyorsun uç, maviye uç Engin semayı , çiz yürekten Öyle bakıyorum sessizce Suskunluğum bağırıyor, duy Mesele anlama , anla , gör Farket pencerem, penceren mi ? Değil değil, olmaz olamaz Bu serçe mavine kör, uçmaz Mesele mavi bir mil söze Kanattan uçar , gözden düşer... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #yazıdükkanıkültürsanateğitimyazıları #sibelkaragözekimyazıları #kanattanuçargözdendüşer |