BU GÖNÜL ÜZGÜN (194.)
Geceler boyunca uykusuz kaldım
Kaderime isyan edesim gelir Denizlere salıp hayat salımı Alıp bu başımı gidesim gelir Sabırla yürüdüm vuslat yolunda Aşka köle oldum hazan çağında Bülbüller sustular viran bağımda İçim kan ağlıyor kadere küstüm Yetsin artık bunca yaptığın eza Gönülde sazları susturan ceza Döndü bu kaderim çile büstüne Besteler sazımda inliyor artık Vurdum mızrabımı sazım teline İstediğim nağme çalmıyor artık Vuslatın yoluna setler çekilmiş Deşildi yaralar sarılmaz artık Fatma Ayten Özgün |