Utanırım, söyleyemem yaşadığım yalnızlığı!
Onsuzluğu anlatmaya kelimeler yetmiyor ki...
Yoksa bu mu, sevda dedikleri?
Yalnız olmak, onsuz olmak!
Çok üzücü bir duygu!
Arzu ettiğiniz kişiyi, hep ýanımızda olmasını isteriz.. .
Acaba bencillik mi?
Dilin söylediği...
Kalbin arzuladığı...
Aklın, mantıkla çalıştığı o yalnızlık..
Gözlerden boşalan bir hüzün, yanaklardan akan bir boşluk...
Boşluğun arkasında yanlızlık...
Yalnızlık, ona giderken...
Yolları, günlerin ardında bitirmek!
Sevdiğinden giderken de yollarda ömrünü bitirmektir!
Yalnızlık; ne mavi derinlikleri olan denizler de...
Ne de sıcak çöllerde olmaktır!
Yalnızlık yaşadığın şehirde sevdiğine ulaşamamaktır!
Yanlızlık, denizi yakmak!
Gece, güneşin doğmasını beklemek gibidir! Sen denize ateşe verdin!
Şimdi, gece güneşin doğmasını bekle...
Hem de yapayalnız!
İnsanları tanıdıkça yalnızlık güzelleşiyor...
Vücut bulmuş her ruh yalnızlığa mahkumdur!
Dinçer Dayı